İnsan doğar. Sarıp sarmalaya bir annesi, koruyup kollayan bir babası olur...

İnsan doğar. Sarıp sarmalaya bir annesi, koruyup kollayan bir babası olur..
Büyürsonra  her çocuk, kimi yokluk kimi varlık içinde...
Sonraları bitmez sonra...Büyüdükçe hep sonrası...
Etrafında toz pembe bir hayat olmayacak elbet.. Olmuyor da zaten...
Yeni biliktelikler, yeni arkadaşlar, yeni çevre, derken yalan dolan başlıyor.
Kalp kırılıyor, bir kez değil üstelik. >Her seferinde, bir öncekinden de değişik acıyı tadıyor insan..
Keşkeleri gibi, sonraları da oluyor yaşamın.
Yaşadıkça öğrenilenler gibi, yaşadıkça unutulanlar var bir de... Tek tek unutulanlar..
Unutmak da bir ayrı mesele.. Onun da bir sonrası oluyor hep..
Yemek içmek, eğlenmek var bir de..
Hali vakti yerinde olana, sıradan bir şey aslında bunlar. Ya hali vakti  olmayana?!..
Üç kuruşun hesabı başlıyor yaşamak için, aslında öyle başlamamıştı ki o yaşam?!..
Sarıp sarmalayan, koruyup kollayansız kaldınmıy dı, işte o vakit kopuyor kızılca kıyamet..
"Yapılsın mı?" soruları geliyor bazen de..
Ve de dakikalarca, yanıt bekliyor soran..
Diyelim ki sunduk bir yanıt. Anlayıncaya kadar sorgulayan, düşünce yetisi o anda adeta felç..
Çünkü yanıt şu: "Yapılsın masın"
Bir türden kelime oyunu aslında şu hayat..
Her günü her dakikasında, ayrı bir oyun..
Evet kadar, hayır demek de bir mesele.
Bir orta yolu yok bazen.. Ya ileri ya geri.
Olmadı, sağa dön, sola dön günleri çoktan bitmiş ise insanın hali aynıca nafile..
Oldu bittiler, yaptım oldular.. Sıralayayım mı daha?!..
Yalnız geliyor insan hayata. Bazen ikizi, üçüzü, dördüzü ve beşizi olsa da, genelde tekil bir geliş.. Gidiş de çoğu kez tekil haliyle.
Yalan dolanın bittiği yer, tam da o yer..
Hayat bitti, sonralar, keşkeler bir anda sona erdi.
Hava oldukça kasvetli, yağmur atıştırsa, belki anlam katacak o kararmış gök yüzüne.
Gök yüzü demiş iken, Gök Tanrı dememek olur mu hiç..
Ne demiş bin yıl önce bir Göktürk; "Kün tuğ bol gıl, kök korigan"
Anlamına gelleim; "Gök tanrı tuğumu bol kılsın, Gökyüzü korunağım olsun"
Mesele tam da bu aslında…
Hayat başlamışken de bu, sona erdiğinde de bu..
İnsan hep bir koruyan kollayan arıyor, çünkü işin felsefesi bu..
Peki giden gittikten sonra, Mümkün müdür yenisini bulmak?!..
Çıkarsız ve karşılıksız seven anne ve babalarımıza selam olsun. Ahrete göç ederlerin ise Rabbim mekanlarını cennet eylesin. Rahmetle anıyorum kaybettiğimiz tüm anne ve babaları..