Ülkücü hareketin bir neferi daha ayrıldı fani dünyadan. Mecburiyetten bir gidiş aslında bu yaşanılan.
Partisine, ülkücü harekete vermişti gönlünü. İl Genel Meclis üyesi seçildi Biga' dan. Zordu mücadele etmesi, illet bir hastalık ile boğuşuyordu.. Zordu da, mücadeleyi severdi Enver ağabey.. Ne de olsa, bir Bozkurttu..
Ömrünü adadığı Ülkücü hareket, Ülkü sevdası güç kaynağı oluyordu mücadelesinde.. Hastalık amansız, fakat o da bir aman dilemezdi.
Katılmak zorunda olduğu İl Genel Meclis toplantılarına, mücadele verdiği hastalığa rağmen aksatmadan gelip gitmeye çalışandı..
Bir kez daha, aynı tepkiyi verdim aniden.. “yine mi?!...’ dedim içimden..
Yine mi yahu, yine mi aynı neden?!…
Daha, Recep Cahit Özer ağabeyimin, yüreklerde san ki korlaşmış acısı sürer iken halen, yeni mi o illet hastalık kopardı bir Bozkurdu aramızdan?!..
Diyor ya insan, çaresiz kaldığı o anda; sözün bittiği yer.. İşte o yer, tam da bu yer..
MHP’ yi bir anda yine sardı aynı acı.. Bu kez giden, Enver Reis oldu..
Sanki, daha düne döndü bir anda tüm acı çeken yürekler.. San ki daha dün gidendi , Recep Cahit Özer…
Onun ani gidişi, yaşattığı tarifsiz acı halen kor ateşi iken Ülküdaylarının yüreğinde; Bu kez, Enver Koç oldu bir anda çekip giden..
Zor bir hastalık, illet diyoruz da, o bile hafifi kalır anlatmada..
Öfke seli her daim bu amansız hastalığa.. Kimimizin yan komşusu, kimimizin can dostu.. Karısı, kocası, evladı.. Anası, babası ya da..
Mücadele azmi insanda her zaman var da, olmuyor işte, vakit zaman doldu mu, çekip alıyor bu illet hayattan..
Rahmetin bol olsun, Mekanın her daim Cennet..
9 Işık oldu hep yolun.. O yola yeminlilerden gelecek hep Fatihan.. Sen rahat uyu Enver Reis, biliriz ki Bozkurtlar ölmez..
Zordur fani dünyadan göçenin ardından bir söz etmek..
Bin düşünür, bir edersin lafını..
Bir edersin, bin olur.. Binler, yüzbinler olur..
Edilen söz elbette ki bir olur: BOZKURTLAR ÖLMEZ!!!...
İnsandır sonuçta göçen, üstelik hepimizin bir gün mutlak gideceği yere giden..
Siyasetçi de olsa göçen, tüccar da..Öğretmen de olsa, Asker de…
Fark etmiyor Ahretlik, bir bir eksiliyoruz!!!...
